Με την αύξηση του πληθυσμού σε όλο τον κόσμο, οι κοινωνικές επιπτώσεις των φυσικά απαντώμενων κινδύνων αυξάνονται. Οι κινδύνοι φυσικών καταστροφών μπορούν να υποδιαιρεθούν σε γεωφυσικούς κινδύνους (κατολισθήσεις, σεισμοί και ηφαίστεια) και υδρο-μετεωρολογικούς κινδύνους (καταιγίδες, πλημμύρες, ξηρασία), αλλά όλα αυτά μπορούν να προκαλέσουν μεγάλη καταστροφή, όταν υπάρχουν επιπτώσεις σε οικισμούς και υποδομές.
Επιστημονικές προσεγγίσεις μπορούν να παράσχουν προστασία: α. στη βελτίωση της πρόβλεψης και την αξιολόγηση της χρονικής στιγμής, της διάρκειας και του μεγέθοους των επικίνδυνων συμβάντων β. στη χρήση της τεχνολογικής προόδου για την παροχή έγκαιρης προειδοποίησης και παρακολούθησης των επιπτώσεων αυτών των γεγονότων και γ. στην ανάπτυξη νέων μέσων για την άμβλυνση των χειρότερων επιπτώσεων.
Για παράδειγμα,το συμβουλευτικό κέντρο ηφαιστειακής τέφρας (VAAC) είναι ένα διεθνές δίκτυο εμπειρογνωμόνων υπεύθυνο για τη διάχυση πληροφοριών σχετικά με τα σύννεφα ατμοσφαιρικής ηφαιστειακής τέφρας που θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο την αεροπορία. Οι επιστήμονες σήμερα εκμεταλλεύονται μη επανδρωμένα οχήματα που παρέχουν σε σύντομο χρόνο σημαντικές πληροφορίες όσον αφορά τη ζημιά στον απόηχο της καταστροφής για να βοηθήσει στη διάσωση και την ανάκαμψη της κατάστασης.